Joga na liście światowego dziedzictwa UNESCO

1 grudnia 2016 r. Joga została wpisana przez UNESCO
jako niematerialne dziedzictwo kulturowe

Jak oświadczyli przedstawiciele UNESCO, joga to dyscyplina, która przyczyniła się do promowania dziedzictwa indyjskiego na całym globie. Wpływała na społeczeństwa świata w wielu dziedzinach: od zdrowia i medycyny aż po naukę i sztukę.

Znaczenie terminu "niematerialne dziedzictwo kulturowe" zmieniało się w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Obecnie rozumienie tego terminu oparte jest na definicji przyjętej przez UNESCO w Konwencji z 2003 r. w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Artykuł 2. Konwencji określa niematerialne dziedzictwo kulturowe jako:

Joga, zaprojektowana po to, by umożliwić jednostce dążenie do samorealizacji, unikanie cierpienia i życie w poczuciu wolności, jest praktykowana przez młodych i starych, bez dyskryminowania kogokolwiek ze względu na płeć, rasę czy religię. - piszą przedstawiciele UNESCO w uzasadnieniu swojej decyzji.

Znaczenie terminu "niematerialne dziedzictwo kulturowe"

Zmieniało się w ciągu ostatnich dziesięcioleci. Obecnie rozumienie tego terminu oparte jest na definicji przyjętej przez UNESCO w Konwencji z 2003 r. w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Artykuł 2. Konwencji określa niematerialne dziedzictwo kulturowe jako:

praktyki, wyobrażenia, przekazy, wiedzę i umiejętności – jak również związane z nimi instrumenty, przedmioty, artefakty i przestrzeń kulturową – które wspólnoty, grupy i, w niektórych przypadkach, jednostki uznają za część własnego dziedzictwa kulturowego. To niematerialne dziedzictwo kulturowe, przekazywane z pokolenia na pokolenie, jest stale odtwarzane przez wspólnoty i grupy w relacji z ich otoczeniem, oddziaływaniem przyrody i ich historią oraz zapewnia im poczucie tożsamości i ciągłości, przyczyniając się w ten sposób do wzrostu poszanowania dla różnorodności kulturowej oraz ludzkiej kreatywności. Dla celów niniejszej Konwencji, uwaga będzie skierowana wyłącznie na takie niematerialne dziedzictwo kulturowe, które jest zgodne z istniejącymi instrumentami międzynarodowymi w dziedzinie praw człowieka, jak również odpowiada wymogom wzajemnego poszanowania między wspólnotami, grupami i jednostkami, oraz zasadom zrównoważonego rozwoju.

Pieć domen

W tym samym artykule Konwencji z 2003 r. UNESCO precyzuje pięć domen (dziedzin), w których szczególnie wyraźnie przejawia się to dziedzictwo. Zjawiska mogą należeć o jednej lub nawet do wszystkich domen jednocześnie. Są to:

• Tradycje i przekazy ustne, w tym język jako nośnik niematerialnego dziedzictwa kulturowego- domena obejmuje olbrzymią ilość różnorodnych ustnych środków wyrazu, m.in. przysłowia, zagadki, opowieści, rymowanki, legendy, mity, poematy i pieśni epickie, zaklęcia, modlitwy, śpiewy, recytacje, przedstawienia dramatyczne i inne. Zjawiska z zakresu tradycji i przekazów ustnych przenoszą wiedzę, wartości kulturowe i społeczne oraz tworzą pamięć zbiorową.
• Sztuki widowiskowe - domena obejmuje muzykę wokalną i instrumentalną, taniec, teatr, pantomimę, poezję śpiewaną, widowiska i wiele innych zjawisk. Łączą formy ekspresji kulturowej będące wyrazem ludzkiej kreatywności, które można znaleźć również w innych dziedzinach niematerialnego dziedzictwa kulturowego.
• Zwyczaje, rytuały i obrzędy świąteczne - domena obejmuje praktyki, które organizują życie społeczeństw i grup i są wspólne i istotne dla wielu spośród ich członków. Mają fundamentalne znaczenie, ponieważ potwierdzają tożsamość tych, którzy je praktykują.
• Wiedza i praktyki dotyczące przyrody i wszechświata - obejmują wiedzę, tzw. know-how, a także umiejętności, praktyki i wyobrażenia rozwinięte wśród społeczeństw poprzez ich interakcję ze środowiskiem naturalnym. Sposoby postrzegania wszechświata mogą wyrażać się w języku, tradycjach ustnych, uczuciach przywiązania do konkretnego miejsca, wspomnieniach, duchowości czy światopoglądzie. Wpływają w dużej mierze na wyznawane wartości i przekonania i leżą u podstaw wielu zwyczajów i tradycji kulturowych. Te z kolei są kształtowane przez środowisko naturalne i świat, który otacza daną wspólnotę.
• umiejętności związane z rzemiosłem tradycyjnym - rzemiosło tradycyjne stanowi być może najbardziej materialny przejaw niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Jednak Konwencja UNESCO z 2003 r. dotyczy przede wszystkim umiejętności i wiedzy, których rzemiosło i rękodzieło wymaga, nie zaś samych produktów rzemieślniczych. Działania na rzecz ochrony tego typu dziedzictwa nie powinny zatem skupiać się na zabezpieczaniu wykonywanych przedmiotów, ale na zachęcaniu rzemieślników, aby kontynuowali swoją pracę i przekazywali umiejętności i wiedzę swoim następcom, zwłaszcza w obrębie własnych społeczności.

Jak oświadczyli przedstawiciele UNESCO, joga to dyscyplina, która przyczyniła się do promowania dziedzictwa indyjskiego na całym globie. Wpływała na społeczeństwa świata w wielu dziedzinach: od zdrowia i medycyny aż po naukę i sztukę.

TO CO NAS WYRÓŻNIA

Bardzo mocne klamry, zgrzewane/niklowane oraz specjalnie wzmacniane

Grudzień 06, 2017

Duża Gama kolorystyczna niemal we wszystkich produktach

Grudzień 06, 2017

Niezawodny i profesjonalny serwis klienta

Grudzień 06, 2017

What’s hot now

View More

Reklama Grudzień 06, 2017

Najlepsze maty do jogi oraz najlepszy serwis
z najlepszymi życzeniami świątecznymi